Nuntio tuo perlecto, hoc tibi respondeo: nonnulli homines nullam spem vitae futurae habuerunt. Facillimum mihi exemplum Epicuri, eiusque discipuli Lucretii Cari, qui hominem totumque mundum ex atomis sese moventibus et inter se confligentibus factum putaverunt, cum negarent hominem et eiusque mortem simul exsistere posse. Mihi persuasum habeo, philosophum et poetam non suas solum cogitationes, sed etiam cuiusdam hominum societatis exprimere, qua re multos eadem simul cogitasse.
Etiam incipienti duodevicesimo saeculo Christiani aevi ii, qui dictum "Illuminismum" asserebant nullam vitam post mortem esse proclamaverunt, qua re cogitationis libertatem exquisiverunt et posteriorum mundi mutationum fundamenta creaverunt.
Hoc significabam, cum dixi praecepta, quae plurium propria videntur, incorrecte omnibus populis tribui.
Valete omnes!
Novocomi, Kalendis Aprilibus MMIV
